Zakrzowska Parafia świętowała 720 lecie istnienia.

Z okazji 720-lecia istnienia wsi i parafii Zakrzów przedstawiamy garść ciekawostek dotyczących trzech sąsiadujących ze sobą wiosek - Zakrzowa, Steblowa i Sukowic:

• najstarsze wzmianki: - 22 kwietnia 1285 r. pojawiła się pierwsza dokumentalna wzmianka o parafii św. Mikołaja - proboszczem był wówczas Bogusław. W 1305 r. wśród czynszowych posiadłości biskupich wymieniony jest z nazwy Zakrzów koło Koźla. W 1293r. po raz pierwszy jest mowa o wsi Sukowice (według innych źródeł w 1402r.), w 1531r. o Byczynicy (dziś część Steblowa, ale silnie akcentuje swoją odrębność), a w 1532r. o Steblowie. Zakrzów oznacza wieś “za krzami” (czyli za krzakami, lasami). Byczynica wywodzi się od staropolskiego słowa byczyna - czyli miejsca hodowli (wypasu) byków, Steblów od nazwiska Stebel, a Sukowice od nazwiska Suchy lub przezwiska Suka. Największą liczebność zakrzowska parafia miała najprawdopodobniej przed II wojną światową, kiedy to spis w maju 1939r. wykazał 2645 mieszkańców. Dzisiaj Zakrzów liczy (według urzędowych statystyk) 1054 mieszkańców, Steblów – 333 mieszkańców, a Sukowice – 374 mieszkańców. Wioski zajmują odpowiednio: 1200, 662 i 495 hektarów.
• najwięcej przynależności: niewielkie Sukowice są podzielone między aż trzy parafie: Zakrzów, Cisek i Długomiłowice (tu należy większość mieszkańców). Ponadto Sukowice i Steblów wchodzą w skład gminy Cisek, a Zakrzów w skład gminy Polska Cerekiew.
• najdłużej urzędujący proboszcz: bez wątpienia bardzo szanowany i ceniony przez mieszkańców ks. Ferdynand Puzik (Putzik), który był związany z zakrzowską parafią w latach 1918 – 1972. Jego następcą został ks. Stefan Jenek, który posługę kapłańską pełni do dzisiaj. W ogóle zakrzowska parafia służy swym duszpasterzom, gdyż w XX wieku było ich zaledwie trzech: dwóch wymienionych wyżej oraz ks. Karol Wallowy, który administrował parafią w latach 1892-1920. Od połowy XVIII wieku do dziś święcenia kapłańskie przyjęło 16 mieszkańców parafii Zakrzów.
• najbardziej znane osoby: Maria Baron – poetka ludowa z Byczynicy, autorka wierszy i opowiadań wydanych w książce “Von ganzem Herzen”; Jan Cieślak – prezes LZS Młyn-Pol Zakrzów i LZS Ruch Steblów, zapalony sportowiec i działacz sportowy oraz radny; ks. Arnold Drechsler, rodem z Sukowic, szef “Caritas” Diecezji Opolskiej; ks. Stefan Jenek – proboszcz i dusza człowiek; Bruno Kosak – nauczyciel w steblowskiej szkole w latach 50-tych, później poseł na Sejm RP, czołowa postać Mniejszości Niemieckiej na Opolszczyźnie; Andrzej Sałacki, prezes Ludowego Klubu Jeździeckiego “Lewada” Zakrzów, były trener kadry narodowej w ujeżdżeniu; Dorota Stasikowska – Woźniak, dziennikarka i pisarka, pełnomocnik wojewody śląskiego ds. równego statusu kobiet i mężczyzn, w wolnych chwilach steblowianka.
• największa katastrofa – 12 listopada 1939r. w Sukowicach zdarzyła się największa dotychczas katastrofa kolejowa na Śląsku. Z winy zawiadowcy na linii Koźle - Baborów zderzyły się czołowo dwa pociągi. Zginęło kilkadziesiąt osób, a kilkadziesiąt zostało rannych (różne opracowania podają różne dane). Kolejne tragiczne wydarzenia związane z wojną miały miejsce na przełomie lat 1944/45, a postarali się o nie Rosjanie i... Amerykanie. W trakcie nalotu tych ostatnich na zakłady chemiczne w Kędzierzynie i Blachowni bomby spadły także na Sukowice. Zginęła wtedy cała rodzina Chmielorz. O kolejne ofiary postarali się dwa miesiące później czerwonoarmiści, którzy m.in. na majątku Kochaniec (dziś Zakrzów) wymordowali jego właścicieli: rodzinę von Reibnitz – Chapuis (popularnie zwanych Szaponami).
• najstarszy klub sportowy: w 1923r. powołano do życia w Zakrzowie klub piłkarski – prawdopodobnie o nazwie SV Preussen Sakrau. Do jego tradycji nawiązują dziś LZS Młyn-Pol Zakrzów (tenis stołowy) i LZS Ruch Steblów (piłka nożna). Najmłodszy w parafii, ale za to najbardziej utytułowany, jest Ludowy Klub Jeździecki “Lewada”, który powstał w 1991r. Jego zawodnicy zdobyli wiele medali mistrzostw Polski w ujeżdżeniu. Klub organizuje też mistrzostwa Polski środowisk twórczych w ujeżdżeniu, które przyciągają pierwszoplanowe postacie kultury i kolorowych czasopism.
• najbardziej znane budowle: oczywiście najbardziej znany jest zakrzowski kościół, wybudowany w 1831r. Według opracowań, miał on prawdopodobnie zaledwie dwóch drewnianych poprzedników, z 1397 i 1687r. W Zakrzowie, Steblowie i Sukowicach można się też doliczyć pięciu wciąż istniejących budynków szkolnych. O zamknięciu ostatnich dwóch, w Steblowie, zdecydowali ciseccy radni w 2004r. Ostatnią placówką oświatową, jaka funkcjonuje jeszcze w parafii, jest zakrzowskie przedszkole. Przez teren parafii przez blisko sto lat, od 1898r., przebiegała też linia kolejowa Koźle – Baborów i funkcjonowały dwa budynki stacyjne. Co ciekawe, stacja w Sukowicach nosiła długi czas nazwę “Zakrzów Opolski”, a wyburzona już prawie doszczętnie stacja w Zakrzowie nazwę “Jaborowice”. Kres funkcjonowaniu linii położyła wielka lipcowa powódź z 1997r.
• największe gospodarstwa: przed 1989r. istniały dwa PGR-y – w Zakrzowie i Steblowie. Po obu nie ma już śladu. Kombinat PGR w Zakrzowie (należał tu i Steblów) podzielił się na pojedyncze gospodarstwa, które poszły swoją drogą. W części zakrzowskich obiektów KPGR gospodaruje dziś LKJ “Lewada”, a byłym PGR Steblów zarządza prywatna spółka “Romarol”.
• najstarsza instytucja niekościelna: w 1887r. w Zakrzowie zaczęła funkcjonować poczta. Działa do dzisiaj, aczkolwiek od kilku miesięcy w ograniczonym wymiarze czasowym. Z 1914r. pochodzi zaś pierwsza wzmianka o funkcjonowaniu w Zakrzowie straży pożarnej, która także istnieje do dziś.
• największy park: przypałacowy park w Zakrzowie, o powierzchni 9 hektarów, powstał w latach 1898 – 1902, razem z nową siedzibą rodu von Larisch - Moennich. Jest w nim wiele cennych okazów drzew. Neobarokowy pałac jest obecnie siedzibą LKJ “Lewada”.
• najważniejsza gazeta: starsi mieszkańcy parafii najważniejsze informacje znajdują w “Rosengrunder Bote” (“Posłaniec zakrzowski” – Rosengrund to nazwa, jaką nosił Zakrzów w latach 1936-1945). Pismo to od 1986r. ukazuje się w Niemczech, a redagują je byli zakrzowianie.
• najstarsze znalezisko: niedaleko Byczynicy znajduje się stanowisko archeologiczne z okresu wpływów rzymskich (czyli z I-IV wieku n.e.), czyli liczące sobie blisko dwa tysiące lat!
• najwyższe wzniesienie: Steblowska Góra (200 m n.p.m.).

Opracowano na podstawie
informacji przekazanych
przez Jarosława Jurkowskiego.